Travel Blog; Amazing Amalfi, Beautiful Basilicata & Lovely Calabria

Met mijn lieve moeder heb ik vorig jaar juni weer een prachtige reis gemaakt in ons geliefde Italië.

Onze reis begon, waar mijn roots liggen; Maratea en eindigde aan de magisch mooie Amalfi kust. Het was weer een reis om nooit te vergeten en verdiend zeker een blog.

Trouwe volgers van mijn blog weten al dat mijn roots gedeeltelijk in het zuiden van Italië liggen. Mijn vader is geboren in Trecchina, een dorp in de bergen in de streek Basilicata. Dit is op 11 kilometer afstand van de (voor Italianen) bekende kustplaats; Maratea.

In mijn blog ‘La Mia Bella Italia‘ kan je alles lezen over Maratea en Trecchina.  Ook dit jaar besloten mijn mams en ik weer naar Maratea te gaan, dit wilde wij combineren met een bezoek aan een ander gebied. De keuze is dit keer op de Amalfi-kust gevallen.

Zelf heb ik onlangs een flitsbezoek gebracht aan Amalfi, dit kan je lezen in mijn blog ‘Eerst Napels zien en dan sterven’ . Ook mijn moeder heeft al eens vakantie gevierd aan de Amalfi kust. Maar omdat we er beiden weg van waren en ik eigenlijk ook wel meer wilde zien van de streek, besloten we de laatste dagen in Amalfi te spenderen.

Basilicata & Calabrië

Moeders was al een week eerder in Maratea om familie te bezoeken, in haar 2e week heb ik mij bij haar gevoegd. Omdat mams een auto had gehuurd, heb ik vanaf Napels een trein naar Maratea genomen. De treinreis langs de kust is al een spektakel op zich.

Na een prettige treinreis van 2 uur, stond mams klaar op het station van Maratea voor een warm ontvangst. En Quiny zou Quiny niet zijn, als ze geen heerlijke maaltijd voor haar dochter had klaar staan, de schat!

Maratea

La famiglia

In Maratea begint het seizoen half juli pas. We waren daarom bijna alleen op het strand en de kiosken werden net opgebouwd voor het komende zomerseizoen. In het centrum van Maratea, wat in het hoogseizoen bruist tot diep in de nacht, zaten nu alleen wat locals voor hun winkels te discussiëren. Maar wij waren immers toch voor elkaar en voor familiebezoek in Maratea, dus wij konden zo in alle rust van de omgeving genieten.

• 

• 

• 

• 

Diamante

De meeste plekken in de omgeving van Maratea en Trecchina kennen wij natuurlijk op ons duimpje. Maar er was een stad, waar wij beiden nog nooit zijn geweest; Diamante. Deze stad ligt ten zuiden van Maratea aan de kust van Calabrië.

Onderweg naar Diamante hebben we een verkeerde afslag genomen die ons leidde naar de top van een berg met hier en daar wat huizen. Na een aantal kilometers beseften we ons dat we de verkeerde weg waren ingeslagen en zo nooit zouden uitkomen bij het centrum van Diamante. We kwamen een vriendelijke meneer tegen aan wie we de weg vroegen. De meneer stelde zich voor als Armando. Na wat heen en weer gebabbel over waar we vandaan kwamen en wie onze familie is, wilde Armando ons dolgraag zijn hotel/restaurant; ‘La Stella dell’ Isola’ laten zien. De eigenaar kent onze familie en dat schept al gauw een band. We moesten hem volgen (op de route waar we toch heen moesten) en we mochten niet verder voordat hij ons een rondleiding had gegeven in zijn mooie en grote hotel/restaurant. Na de rondleiding bood Armando ons een drankje aan en als kers op de taart, liet hij ons vol trots zijn adembenemende uitzicht zien op de kust van Calabrië. Met een tip van de beste man op zak om de nabij gelegen ruïne te bezoeken, een absolute must volgens hem, vervolgden we onze route richting Diamante.

Uitzicht vanaf het restaurant op de kust van Calabrië

Aangekomen bij de ruïne die inderdaad indrukwekkend was, stond bij de parkeerplaats een blauwe camper geparkeerd met de eigenaar die bezig was een tafel klaar te zetten voor de middagdis. De man sprak ons aan en voor we het wisten stonden we binnen in de camper waar moeders de vrouw een pasta stond klaar te maken. Blij vertelde de man ons dat ze de camper voor slechts € 800,- op de kop hadden getikt en vol trots kregen we uitleg in de camper over alle gemakken. Het stel komt uit Matera (dus niet Maratea 😉 en zijn gek op Calabrië. Overigens is Matera ook een prachtige stad. Zijn vrouw, een gezellige, stevige dame met de uitstraling van een gypsy, twijfelde geen moment om ons uit te nodigen voor ‘la cena’, het diner. Zo ontzettend vriendelijk! Maar omdat we door moesten naar Diamante hebben we de uitnodiging af moeten slaan. Net als de eigenaar van het hotel, was ook deze ontmoeting wederom hartverwarmend.

Aangekomen in Diamante hadden we ondertussen wel trek gekregen, het eerste de beste restaurant dat we tegen kwamen, met uitzicht op de zee, liepen we naar binnen en hebben we een lekker pasta met uiteraard verse vis genuttigd.

Diamante is een stad die een enorme brede boulevard heeft en smalle, pittoreske straatjes. Door het centrum loopt een route waar bekende en onbekende artiesten muurschilderingen hebben gemaakt om de stad te verfraaien. Er zaten een paar hele mooie exemplaren tussen en ook in Diamante liepen we als enige, verloren toeristen rond.

Sinds 1992 wordt in de Calabrische stad Diamante het jaarlijkse Peperoncinifestival gehouden. Er komen tegenwoordig tienduizenden bezoekers op af. Het festival duurt 4 dagen en vindt plaats rond het eerste weekend van september, op de strandboulevard van Diamante. Er is ook een grote markt waar allerlei lokale gerechten met peperoncini worden verkocht. Daarnaast is er ook een peperoncino-eetwedstrijd. Vandaar dat je dus overal in de stad omgeven wordt door het beroemde rode pepertje.

Diamante

Ciao Maratea

Om 8 uur vertrokken we richting Amalfi, de route naar Amalfi gaat langs het geboortedorp van mijn vader; Trecchina, waar wij op het terras in het piazza hebben ontbeten met koffie en een brioche (Italiaans croissant). Vervolgens zijn we langs de begraafplaats gereden om overleden familieleden onze respect te tonen.

Breakfast in Trecchina

Amazing Amalfi

De Amalfi-kust is vernoemd naar het stadje Amalfi. Het is klein en toeristisch, maar ook oogstrelend. Het is één van de wegen in Europa die je gereden wilt hebben, omdat de weg waar je op rijdt, de Amalfi Drive SS163, een schitterende kustweg is die door het landschap slingert. De route loopt van Sorrento (een schiereiland) naar Salerno.

Omdat mams de auto heeft gehuurd was zij de enige die de auto dan ook verzekerd mocht besturen, ik kon dus lekker ontspannen en was nu een keer de bijrijder voor de verandering en kon lekker om mij heen kijken en foto’s en filmpjes maken tijdens de reis. Maar voor iedereen die weet hoe het is altijd achter het stuur te zitten en in landen als Italië de macht aan een ander over te moeten geven, weet dat dit eigenlijk erger is dan zelf te moeten rijden.

De route langs de Amalfi kust is 50 KM lang en staat op de UNESCO werelderfgoedlijst. Het is werkelijk een spektakel, de route is krap en uiteraard veel verkeer. En dan begint het échte autorijden. De Amalfi-kust route is een lange, smalle, slingerende weg die constant zorgt voor “oehs” en “aahs” vol bewondering (want het is hier echt mooi), maar ook wat schrikmomenten. Mijn moeder heeft al ruim 50 jaar haar rijbewijs en is echt een goede coureur, nee ik heb zeker niet van een vreemde 😉 Maar op de route kneep ik m’ behoorlijk en verbaasde ik mij er telkens over hoe we dan toch weer langs de touringcar waren gekomen, in de krappe bocht, met de spiegels ingeklapt…Maar gelukkig bleef mijn stoere moeder in elke situatie kalm ❤

En route

Minori & Cetara

Onderweg hebben we een stop gemaakt in Minori en in Cetara. Minori was ik in december 2017 al geweest met Barbara en herkende ik aan het beroemde Sal de Riso. De beroemde patisserie met de heerlijk ricotta-peren taart. Cetara zijn we even gestopt en heb ik een paar mooie foto’s kunnen maken. Cetara is een typisch mediterraan vissersdorpje: een handjevol huizen gegroepeerd rondom een majolica koepelkerk, een kleine haven en een strand vol met dobberende vissersboten.

• 

• 

• 

Bezoekers komen naar Cetara om te eten wat algemeen wordt beschouwd als de beste vis aan de Amalfi-kust: inclusief de legendarische Colatura di Alici. Een siroop van ansjovis vergelijkbaar met de oude Romeinse “Garum” en verse tonijn gevangen met behulp van de traditionele netten.

In de 18e eeuw werd Minori beroemd om zijn watermolens en pasta-fabrieken en tot op de dag van vandaag komen toeristen de heerlijke pasta van de stad proeven, geserveerd in de kleine restaurants tussen de felgekleurde huizen.

Minori

Ravello

We besloten het stadje Ravello aan te doen. Een pittoresk stadje gelegen bovenop een berg met jawel; haarspeldbochten om er te komen. Ravello heeft een prachtig uitzicht over de Amalfi-kust en de hoogte punten zijn de twee villa’s met prachtige tuinen welke je kan bezoeken; Villa Rufolo en Villa Cimbrone Gardens. Wij besloten villa Rufolo te bezoeken. Ooit in het bezit geweest van de gelijknamige familie. De villa heeft een mooie tuin en vele instagram waardige foto punten.

Op het plein van Ravello hebben we na het bezoek aan de villa een lekkere cappuccino genuttigd. Waarna wij vervolgens richting ons verblijfadres zijn vertrokken.

• 

• 

• 

Le Ghiande

Via Air B&B heeft mams een geweldige B&B gevonden in Positano; Le Ghiande. Gerund door een vader, zijn dochter en haar man en zoals het een echte italiaan betaamt; vriendelijk, gastvrij en warm. We kregen de mooiste kamer van de B&B, een suite met een groot terras en een magisch uitzicht. De zoon en tevens kok, kookt iedere avond de lekkerste gerechten met producten uit eigen tuin. Ik heb veel gereisd en in veel hotels mogen verblijven, maar denk dat dit toch wel een van de mooiste plekken is.

Diner with a view

Prachtig Positano

Zoals eerder aangegeven, is het rijden op de wegen van de Amalfi kust een behoorlijke uitdaging. Zo ook de route naar ons hotel. Met moeite hebben we een plek langs de smalle stijle weg gevonden om de auto te parkeren. Gelukkig was er een bushalte voor ons hotel. Daarom besloten we de volgende dag per bus naar Amalfi stad en Positano stad te gaan. Ook de busrit is een belevenis op zich en bij elke stop stappen er hordes toeristen in en tegen het eind van de rit zit als sardientjes in een blik in de bus die hobbelend en bobbelend langs alle dorpjes rijdt.

De eerste stop van de bus was in Positano centrum, alwaar we besloten uit te stappen. Dit dorpje zit tegen een bergwand aangeplakt. Denk aan wit gepleisterde muren, overal bougainville in bloei, blauwe bloempotten, kleine steegjes om in te verdwalen. Echt prachtig! Een schilderachtige omgeving. Vanaf de weg waar je op rijdt (een soort boulevard) kun je als je wandelt allerlei zij-steegjes pakken. Lekker slenteren met een Italiaans ijsje en leuke winkeltjes en galerieën bezoeken. Nadat we op de boulevard hebben geluncht, hebben we de bus weer gepakt op weg naar de volgende bestemming; Amalfi stad. In ongeveer 45 minuten zit je in Amalfi stad.

Positano

Amalfi & Atrani

Aangekomen in Amalfi stad kregen weer trek, dus hebben lekker een pizza genuttigd en zijn vervolgens te voet naar het nabijgelegen dorp gelopen; Atrani. De route naar Atrani loopt gewoon op de autoweg. Je passeert daarbij het strand over een brug, van Amalfi alwaar je uitzicht hebt op de strandgangers, van bovenaf. Dit levert bijzondere foto’s op.

Amalfi

Atrani is het kleinste stadje in heel Zuid-Italië met een heel schattig klein strandje en een gezellige kleine piazza. Op het piazza hebben we een lekkere cocktail Hugo gedronken, wat foto’s gemaakt en vervolgens terug gelopen naar Amalfi alwaar we op de bus weer terug gingen naar ons hotel.

Atrani

Kerk van Atrani

Hugo Cocktail @ Piazza di Atrani

Ik was er de eerste keer in december geweest en toen konden we de toeristen op een hand tellen. Mijn Italiaanse vriend, waarmee ik eerder in Amalfi ben geweest, had ons al gewaarschuwd dat je in het hoogseizoen op de hoofden kon lopen van de toeristen. Nu is juni nog net geen hoogseizoen, maar hij had geen woord te veel gezegd. We konden ons alleen maar indenken hoe druk het dan wel niet in juli/augustus moet zijn. Daarom mijn gouden tip; vermijd in het hoogseizoen de Amalfi kust. Tenzij je dol bent op drukte en mensenmassa’s 😉

Italiaanse gezelligheid

Onze laatste avond besloten we te dineren in ons hotel. We hadden er al de eerste avond gegeten en hebben genoten. Ook onze laatste avond was het eten verrukkelijk. We hebben de lekkerste kipfilet ooit gegeten. De Italianen bereiden kipfilet heel anders dan de Hollanders en deze kip was ook nog eens biologisch en gefokt door de eigenaar van het hotel. Dus een heerlijk sappig kippetje, wat hebben we genoten, zie onderstaand filmpje. Via deze link kan je het recept vinden. Bij het dessert voegde de eigenaar van het hotel zich bij ons aan tafel en liet ons allerlei zelf gemaakte likeurtjes proeven. Het was weer een typische Italiaanse avond; veel eten, veel drank en heel veel gezelligheid. Een mooiere afsluiting van ons bezoek aan Amalfi, konden wij ons niet wensen.

mama is heerlijk aan het genieten ❤

Salerno

De volgende dag zat onze vakantie er helaas weer op en zijn we richting Napels gaan rijden om daar het vliegtuig terug te nemen naar huis. Ook deze route is adembenemend mooi en konden het dan ook niet laten om zo nu en dan te stoppen om te genieten van de mooie uitzichten op de kust. Omdat we Salerno zouden passeren richting Napels besloten we daar te stoppen voor een kop koffie en een lekker Italiaans broodje te scoren. In Salerno stad, zondag middag troffen we een levendige menigte aan en een opgewonden maar prettige sfeer. Na een babbeltje met de ober, begrepen we dat iedereen in rep en roer was vanwege de lokale verkiezingen die dag. Maar mams en ik, konden alleen maar genieten van de gezellige, (voor ons) vertrouwde en typisch Italiaanse reuring om ons heen. In de buurtsuper hebben we een lekker vers broodje gescoord dat we onder weg konden opeten. Maar niet zonder dat de eigenaar ons moest laten zien waar zijn zus een goed en betaalbaar B&B adres had waar we de volgende keer meer dan welkom waren voor een vrienden prijs; wat ben ik toch dol op mijn volk!

Wij hebben weer enorm genoten van elkaar en het land waar mijn moeder en ik zo veel van houden. We hebben in deze week weer zo ontzettend veel lieve, gastvrije mensen ontmoet en zoveel mooie plekken bezocht. We kijken nog regelmatig met plezier terug op deze bijzondere trip ❤

Love,

Silvana | SoQueenies

Travel Blog; Prachtig Praag

Voor mijn moeders 70ste verjaardag heb ik haar en mijzelf getrakteerd op een lang weekend Praag.

Een stad met veel geschiedenis en mooie gebouwen die dat bevestigen.

De vliegtijd naar Praag is ongeveer 1,5 uur. Je bent er dus zo. Met een bus naar de binnenstad ben je met 45 minuten in het centrum van Praag. Het hotel waar wij verbleven is gelegen op de grens van de wijken Smichov (Praag 5) en Mala Strana (Praag 1).

Na aankomst in het hotel hebben we ons opgefrist en zijn we te voet richting de Karlsbrug gegaan. Via een park aan het water met uitzicht op de skyline van Praag en langs het Kampa Museum.

Je herkent de brug aan de horde toeristen die eroverheen lopen. En inderdaad, deze brug is indrukwekkend en een absolute highlight van Praag, met zijn gotische torens en wat sinistere maar toch sierlijke standbeelden. Het is lastig foto’s te nemen zonder toeristen, maar het is me bij sommige beelden net gelukt.

Veel beelden op de Karlsbrug hebben gladgewreven stukken, waardoor op sommige plekken het originele goud zichtbaar is. Men zegt dat het wrijven van deze beelden geluk brengt, uiteraard volgen we het voorbeeld van de Tsjechen (zie onderstaande foto van mams).

Via de Karlsbrug zijn we naar de oude Joodse wijk Josefov gelopen waar we de Joodse begraafplaats hebben bezocht en mooie Synagoges, waaronder de mooie sefardische Spaanse Synagoge. De Joodse begraafplaats ligt midden in de wijk en stamt uit de 15e eeuw. In die periode leefden er nog veel joden (to WO II) in Praag, waar de Joden het niet makkelijk hadden. Met deze begraafplaats als resterend bewijs. Binnen de begraafplaats die ongeveer één hectare telt staan ongeveer twaalfduizend grafstenen, waarvan de meest schots en scheef staan. Omdat er op sommige plekken meerdere lagen van graven aanwezig zijn is het aantal lichamen dat hier begraven ligt veel hoger. Men schat dat hier ongeveer tachtig- tot honderdduizend lichamen begraven zijn.

Joodse Begraafplaats

Joodse Begraafplaats

Joodse Begraafplaats

Joodse Begraafplaats

Spaanse Synagoge

Spaanse Synagoge

Spaanse Synagoge

Spaanse Synagoge

De volgende dag zijn we naar de burcht van Praag gelopen boven op de berg. De burcht of het kasteel, zoals ze dit in Praag noemen, bestaat o.a. uit de St. Vitus Kathedraal en de oude St. Paul’s Basiliek en het Koninklijk Paleis. Hoewel het de naam Castle, of kasteel draagt is er geen kasteel te bekennen. Maar wel weer hordes toeristen en lange rijen voor de kerken en het paleis. Dit is tevens dé plek om het prachtige panorama over de stad te bekijken en mooie foto’s te maken. Overigens is het ons opgevallen dat werkelijk elke kerk en ieder gebouw mooi is. Helemaal als je van de barok periode houdt zoals ik, dan kan je in Praag je hart helemaal ophalen.

Onderweg naar de burcht (of kasteel) kwamen we langs de St. Nicolaaskerk. Het was nog relatief vroeg, dus rustig en weinig toeristen, maar dat kan ook gelegen hebben aan het feit dat de kerk momenteel een onderhoudsbeurt ondergaat en binnen allerlei stellages staan. Desalniettemin heb je een goed beeld op het prachtige altaar en de mooie muurschilderingen. Later las ik dat Mozart in deze kerk orgel heeft gespeeld in de 18e eeuw. Bijzonder!

St. Nicolaas Church made by my mother; Quiny

Heel toevallig was mijn vriendinnetje Louise ook in Praag met haar zusje Diana om familie te bezoeken. Met Lou ben ik onder andere (2x) in Ibiza geweest waarover ik heb geblogd in mijn reisblog over Ibiza. Louise en Diana zijn 1/4e Tsjechisch. Ze gaan een paar keer per jaar en nu toevallig in het weekend dat wij ook gingen!

Nadat we in de Praagse Burcht zijn geweest zijn we richting het Oude Stadsplein gegaan om op een terrasje koffie te drinken. Op dit plein staan een paar kerken waarvan de Church of Our Lady before Tyn, nee geen personage uit Game of Thrones. Dit is de meest opvallende kerk op dit plein met haar 2 mooie, hoge torens die uitkijken over het stadsplein.

Bijzonder is het Astronomisch uurwerk van Praag, wat ook hier op het plein te zien is. Ieder uur gaan er twee kleine deuren open en komt er een parade van apostelen voorbij tezamen met een klokkenspel. Volgens een legende werd de maker van het uurwerk in Praag, toen het uurwerk klaar was, blind gemaakt zodat hij een dergelijk uurwerk niet meer zou kunnen maken voor een andere stad.

We waren nog niet binnen geweest in de kerk maar hadden een flyer gekregen met de aankondiging dat hier die avond een klassiek concert zou plaatsvinden.

We besloten naar het concert te gaan.

Voor het concert hebben we nog een wandeling gemaakt rondom het plein. Deze buurt is zeer levendig met veel gezellige terrasjes, winkels en restaurantjes. Ook is er een markt met goedkope prullaria en souveniertjes.

Met Louise en Diana zijn we vervolgens naar het concert gegaan.

Na het concert zijn we naar een typisch Tsjechisch restaurant gegaan en hebben daar lekker gegeten en natuurlijk bier gedronken.

De volgende dag bezochten we het Wenceslasplein. Hier zie je veel Art Nouveau stijl terug in de gebouwen. Het lijkt meer op een brede

boulevard/winkelstraat dan een plein.

Net als in Spanje, België en Italië, zijn ze Praag wel gezegend met een van mijn favoriete Italiaanse winkels; Calzedonia en een Sephora. Dus ik kon even lekker los gaan!

In iedere grote (wereld) stad kom je wel een Zara, H&M of Bershka tegen. Als ik dan ook in een andere stad ben, ga ik altijd opzoek naar de, voor Nederlandse begrippen, onbekende pareltjes. Want shoppen bij de ketens die wij ook in hebben vind ik echt zonde van mijn tijd, immers hebben ze dezelfde collectie als in NL, dis mis je niks. Zo ben ik hier in Praag de kledingzaak Reserved tegen gekomen en die kende ik nog niet. Een mix tussen H&M en Stardivarius qua stijl en prijs. Zowel mams als ik zijn hier geslaagd voor een lekkere warme wintertrui.

Voordat het tijd was om naar het hotel te gaan om onze koffer op te halen, hebben we nog een lekker broodje worst gegeten bij een stalletje. Smaakt een beetje als een braadworst, heerlijk!

Praag was absoluut de moeite waard en je wordt overweldigd door weldaad en grootse pompeuze gebouwen, kerken, beelden, etc. Het deed mij enigszins wat denken aan Madrid met de gebouwen, wijde straten en grote parken.

Ook hier is de binnenstad heel erg schoon. Zie mijn blog over mijn ervaringen tijdens mijn citytrip in Madrid, maart begin 2017.

Het was een super leuk weekend met vele indrukken van een mooie stad, maar bovenal een heerlijke en gezellige tijd met mijn moeder. We hebben allebei onwijs genoten en kijken terug op een heel fijn weekend in Praag.

Love,

Silvana | SoQueenies

My first run: Dam tot Damloop by Night

Wielrennen, MTB’en, schaatsen, spinning, skaten, fitness, CrossFit…..een ieder die mij persoonlijk kent of volgt op social media heeft de afgelopen tijd al heel wat sporten en hobby’s bij mij voorbij zien komen. In mei ben ik gaan werken voor o.a. Happy in Shape. Een magazine dat staat en schrijft over een gezond en fit lifestyle. Er werd mij in juni gevraagd of ik mee wilde lopen met de Dam tot Damloop by Night. Hoeveel KM is deze loop vroeg ik? 5 Mijl zei de collega…ok 5 km rennen heb ik vaker gedaan, maar 5 Mijl, of te wel 8 KM is toch wel andere koek. Na wat getwijfel en een aantal collega’s die me praktisch dwongen, heb ik mij ook aangemeld om mee te rennen. 

Ik ben eerlijk gezegd niet zo een hardloop-fan, ik vind het saai en in de vrieskou met handschoentjes en sjaaltjes aan buiten rond te rennen is niet echt mijn favo bezigheid. Ik ben meer van het wielrennen, zwemmen of gewoon indoor sporten. Maar het hardlopen is de laatste tijd zo ontzettend populair geworden en men is lyrisch over de Damloop, dat ik mijn nieuwsgierigheid naar deze sport niet kon bedwingen om me dan toch aan te melden en aan den lijve te ondervinden wat er nou zo geweldig is aan deze sport.

Omdat we zouden gaan rennen voor het Happy in Shape team was het wel zaak om fit voor de dag te komen, dus het plan was om in juni te beginnen met oefenen om probleemloos die 8 km te kunnen rennen.

Juni werd augustus, 1,5 maand voor de dag van de loop. Maar 2 kilometers, werden 3 en 3 werden snel 4 en op het eind kon ik met gemak 7 kilometer rennen/lopen. Ik ben gezegend met het Amsterdamse Bos in mijn achtertuin en een spotschool-abonnement bij de leukste sportschool van Amsterdam; Spa Zuiver. Dus weer of geen weer, geen excuus om niet te kunnen trainen voor de loop. Gaandeweg begon ik het hardlopen zelfs leuk te vinden en leuker in het bos dan in de gym op de loopband….

Er was nog een startbewijs over welke ik aan vriendin Abigail heb gegeven, ze wilde altijd al graag mee doen met deze loop dus ze nam de uitnodiging met beide handen aan. Op zaterdag 16 september was de dag van de Dam to Dam by Night.

Het Happy in Shape team deed mee met de business run en om 20.15 mochten we starten in vak Geel. Het startbewijs kregen we van mijn collega’s opgespeld en vervolgens konden we samen met honderden andere renners aan de start gaan staan. Aldaar wordt je opgehyped door dj’s, mc’s en dansers. Een (hele) korte indruk van het moment voor de start hebben we gelukkig nog op film staan;

Eenmaal aan het rennen ging er een hele nieuwe wereld voor zowel mij als Abigail open. De loop vind plaats in Zaandam, de dag vóór de officiële Dam tot Damloop, van Amsterdam naar Zaandam (18km), het is een 2 daagse happening voor de inwoners van deze stad. Het parcours van onze loop is dan ook gelegen door het hart van Zaandam, langs gezellige wijken en recht door de binnenstad met cafés en clubs. De organisatie en inwoners trekken dan ook alles uit de kast om er een waar spektakel van te maken. En dat was het. Langs de route hebben inwoners tenten voor de deur gezet met muziek, vuurkorven, lichtjes en drankjes. Hordes mensen juichen de renners toe en moedigen je aan.

Abigail en ik hadden kippenvel gedurende de hele loop en genoten met volle teugen van de ervaring. Hartverwarmend hoe men je massaal aanmoedigt langs de kant en je het gevoel geeft dat je een topprestatie levert. Super leuk is het moment dat je door de binnenstad van Zaandam rent, waar men uitgaat en met een biertje in de hand je toe juicht.

Hand in hand zijn we een uur later samen over de finish geëindigd, een mooi en emotioneel moment.

Conclusie: ik snap nu waarom men zo dol is op deze sport en kan het dan ook iedereen aanraden aan deze loop deel te nemen, want het is echt een waanzinnige ervaring! Ik ben echt super blij dat het heb mee mogen maken. Dus ja ik heb er een hobby bij en ga als een speer naar Run2Day voor een paar goede hardloopschoenen. Ondertussen ga ik mij ook alvast aanmelden voor de Dam tot Damloop by Night 2018, doe je met me mee?

Kampioenen!!!

De volgende dag ben ik opzoek gegaan naar aftermovies en wat kom ik tegen? De eerste de beste aftermovie van de loop waar ik mij en Abi voorbij zie rennen! Zeker als je bedenkt dat wij 2 van de 15.000 deelnemers waren!

https://www.facebook.com/plugins/video.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fdamtotdamloop%2Fvideos%2F1462213407166361%2F&show_text=0&width=560

Love,

Silvana | SoQueenies

Travel Blog; La Mia Bella Italia – Eat – Pray – Love

Op mijn blog heb ik het al een aantal keer over Italië gehad en mijn afkomst.
Dit is bijvoorbeeld ter sprake gekomen in o.a. mijn Travel blog over Sicilië waar ik 2015 met mijn moeder op vakantie ben geweest en in mijn blog van mijn tripje in december naar Napels.

Zojuist ben ik weer teruggekomen van mijn vakantie in Italië, maar dit keer de regio waar mijn vader vandaan komt en waar ik deels ben opgegroeid; Basilicata.
In deze blog wil ik hier meer over vertellen. Dit gebied is namelijk zo ontzettend mooi en zo bijzonder en nee, dit zeg ik niet alleen omdat mijn vader er vandaan komt 😉

Ik heb door mijn ervaring als stewardess en mijn reislust vele mooie plekken op de wereld mogen bezoeken, maar werkelijk niets kan (wat mij betreft) tippen aan Basilicata/Calabria.

Voor natuurliefhebbers van strand, bergen en bos, lekker eten en Italiaanse cultuur is dit de plek om je vakantie te vieren, zonder ‘s ochtends om 7 uur in de rij te hoeven staan voor een strandbedje zoals in de Spaanse Costas aan de dagelijkse orde is, zoals te zien op dit aanstootgevende filmpje.

Love

Mijn vader is in de jaren 40 geboren in het dorpje Trecchina.
Trecchina is ontstaan in de middeleeuwen en ligt in de bergen in de regio Basilicata, men noemt deze streek ook wel Lucania. Dat het in de Middeleeuwen is ontstaan is terug te zien aan de bouw van het oude dorp ‘Il Castello’, waarover later meer.
Deze regio grenst ten zuiden aan het bekendere Calabrië en ten noorden aan de regio Campania.
Trecchina ligt op 10 kilometer van de kust met haar mooie kustplaats Maratea.

Maratea bestaat uit een pittoreske stad; upper Maratea, dat gelegen is op een hoge berg, de ‘Monte San Biagio’ (625 meter) met op de top een groot Christus beeld; Christo Redentore, dat bijna vanuit iedere plek in én om Maratea goed te zien is. Het is het op 1 na grootse Christus beeld ter wereld (na Rio de Janeiro). Hij kijkt uit over het land met de betekenis dat hij waakt over de inwoners en de streek. In het onderstaande filmpje krijg je een goed beeld van Monte San Biagio en de omgeving.

San Biago tijdens zonsondergang

Upper Maratea gezien vanaf de route Trecchina – Maratea

De kust van Maratea strekt uit van Sapri (noord Italië) tot de grens van de regio Calabria (zuid Italië).
Wat deze streek zo bijzonder maakt zijn de vele kleine én grote stranden met helder blauw water en allemaal met zijn eigen charme. Mooie stranden zijn bijvoorbeeld Cersuta, Macaro en Marina di Maratea. Maar geen van deze stranden is echt druk, omdat er zo veel keuze is. Ook de kust in het aangrenzende Calabrië is prachtig, echter wat vlakker en minder rotsachtig dan in Maratea.

Wij huren altijd een Peddel boot (Pedaló) of Gommone (rubberboot met 20PK motor) waarmee we de prachtige rotsachtige kust verkennen.

Je komt dan verschillende kleinere (privé) strandjes tegen en bijzondere grotten, waar je alleen met je bootje of zwemmend kan komen. Altijd weer een spektakel.
Er zijn ook enkele grotten vanaf land te bezichtigen in de omgeving.

Aquafredda, Maratea. Dit is het strand waar wij deze vakantie genoten van de zee en rust!

Het ‘Porto’ (de haven) van Maratea is inmiddels ook ontdekt door Hollywood sterren zoals Leonardo DiCaprio die regelmatig aanmeert met zijn jacht.
Het is dé hotspot om s ‘avonds een cocktail te drinken en te genieten van de mooie mensen, luxe jachten en de omgeving.

Il Porto di Maratea

Mijn vader is dus afkomstig uit Trecchina en mijn moeder is Nederlandse.
Mijn ouders hadden een vakantiehuis in Trecchina en omdat mijn vader een eigen zaak had, hadden wij de luxe om iedere zomer van het begin tot het eind (6 tot 8 weken) in Trecchina te vertoeven.

De vertaling van Trecchina is ‘3 bergen’ en het dorp bestaat dan ook uit 3 bergen. Op de eerste berg staat het oude dorp, met op de top een ruïne van wat ooit een kasteel was. Daar omheen zijn allemaal huisjes gebouwd en kleine straatjes die door middel van trappen en knusse steegjes met elkaar verbonden worden. Het ‘Castello’ wordt nog steeds bewoond en is een aantal jaren geleden geasfalteerd, zodat je ook met een auto zonder problemen de berg op -en af komt.

Vanwege de ruïne bovenop de berg, wordt dit gedeelte dan ook ‘Il Castello’ genoemd of ‘het oude dorp’.

Trecchina, gezien vanaf ‘Il Castello’

Il Castello – Trecchina – Oude dorp

Een van de prachtige straatjes in het Castello, Trecchina

Op de 2e berg bevindt zich het centrum of te wel het nieuwe dorp van Trecchina met het mooie en zeer ruime dorpsplein (piazza).

Dit is in dergelijke dorpjes (met plus minus 1500 inwoners), zeer zeldzaam.
Meestal bestaat het Piazza in dit soort dorpen uit alleen de hoofdstaat. In deze piazza’s zitten dan 1 a 2 cafetaria’s met terrassen aan de straatkant. Je rijdt dan vaak zo door het dorp, zonder door te hebben dat je het centrum bent gepasseerd.

Trecchina heeft een mooi, ruim en gezellig piazza (Piazza del Popolo) met maar liefst 4 cafetaria’s en bijbehorende terrasjes.
Overal staan mooie perkjes met grote bomen die zorgen voor schaduw op warme zomerdagen en een knusse uitstraling.

Door de gunstige ligging van Trecchina in de bergen, is de temperatuur altijd zeer aangenaam en minder heet dan aan de kust of in de Italiaanse steden. Mede hierdoor is Trecchina populair bij (Italiaanse) vakantiegangers. Daarnaast is de afstand (10Km) tot de kust te verwaarlozen en de rit prachtig! In nog geen 15 minuten zit je aan de kust.

Pray

Op de 3e berg en tevens de hoogste (ruim 1100 meter hoog), is een kapel gebouwd welke in de gehele omgeving goed zichtbaar is. Deze berg noemen de Trecchinesen; ‘Il Monte’.
In het gele kapelletje staat een beeld van Madonna met de beschermengel van Trecchina; San Michele. Aartsengel Michael. Het is dus geen toeval dat er 10 Michele’s in mijn familie zitten. Ook mijn opa heette Michele en het is dan ook zeer gebruikelijk om deze naam door te geven aan een van je zonen.

Het panorama op deze berg strekt tot en met een groot deel van de zuidelijke kust en heeft prachtig uitzicht over uiteraard het dorp en zeer geschikt voor meditatie en/of een wandeling door het berglandschap. Persoonlijk is dit mijn favoriete plek op aarde en dit is dan ook dé plek die ik niet oversla bij een bezoek aan mijn dorp.

In augustus, rond de 11e is er ieder jaar een zee aan vallende sterren, die je overal ter wereld kan spotten. Maar nergens is de sterrenhemel zo mooi en duidelijk zichtbaar als op de top van deze magische berg.
Een keer per jaar vindt er een processie plaats waar de dorpsbewoners de Madonna te voet van de hoge berg naar het stadje dragen.

Uitzicht over de kust vanaf ‘Il Monte’

De kapel op de top van 1100 meter hoge berg

Kapel op ‘Il Monte’

Mijn vader komt uit een gezin van 7 kinderen. Zijn opa, mijn overgrootvader is 2 x getrouwd geweest, uit deze 2 huwelijken zijn samen zo’n 25 kinderen ontstaan. Mede hierdoor is mijn familie ontzettend groot en kom je dus altijd weer (bekende en onbekende) familieleden tegen.

De jonge generatie woont inmiddels verspreid over heel Italië, voornamelijk in Milaan en Rome. Mijn ooms en tantes wonen nog in en om Trecchina.
In augustus is vrijwel iedereen vrij in Italië met het hoogtepunt op 15 augustus; Ferragosto. Een nationale feestdag.
Het is dan ook dé periode dat alle kinderen en kleinkinderen uit alle uithoeken van Italië en de rest van de wereld naar hun dorp komen om met de familie Ferragosto te vieren.

Samen met mijn vader, zijn in de jaren 60 nog zo’n 20 andere families (mannen) naar Nederland vertrokken. Deze mannen zijn bijna allemaal getrouwd met een Nederlandse en daar zijn weer half Nederlands/half Italiaanse kinderen uit ontstaan. Net als ik komen ze in de zomer terug naar Trecchina en zie je dus regelmatig auto’s door het dorp rijden met Nederlandse kentekens en kan het dus voorkomen dat je met de hele Nederlandse enclave op een terras zit met z’n allen. Reuze gezellig en heel vertrouwd. Naast de Nederlanders en familieleden heb ik door de jaren heen, veel Italiaanse vrienden gemaakt in het dorp, iedere zomer komen ook zij weer vakantie vieren in Trecchina en is het dus altijd weer een warm weerzien. Het is dan ook not done om je familie niet persoonlijk te groeten als je weer in het land bent, dus daar moet ik dan ook ieder jaar weer tijd voor maken en dat doe ik dan ook met liefde ❤

Eat

Het leven in deze omgeving is spotgoedkoop en een vakantie kan je dan ook zo goedkoop of zo duur maken als je zelf wil.
Een koffie op het terras kost € 0,80 cent. Een biertje (Peroni uiteraard) niet meer dan € 1,50. En als je een drankje besteld op het terras krijg je er standaard een bakje chips, nootjes of stukjes pizza bij.

Met mams op het terras aan een heerlijke Hugo

Drinkwater haal je uit de fontein, dat uit de bergen komt en je lunch (verse broodjes) bij de supermarkt. Hier betaal je voor 4 flinke en ruim belegde broodjes niet meer dan € 10,-. In Nederland zou zo een broodje je minimaal € 8,- kosten.
Het is alom bekend dat Italianen goede smaak hebben en vooral als het op eten aankomt.
Net als je consumptie op het terras is ook een diner zeer uitgebreid en spotgoedkoop.
Bij de meeste a la carte restaurants betaal je gemiddeld € 10,- per gerecht (antipasto, voor en hoofd).
Maar de leukste restaurants vind ik de Agritourismo’s. En onze favoriet is L’Aia dei Cappellani. Hier bereiden ze eten dat ze zelf hebben verbouwd en het menu is fixed. Je krijgt dus wat de pot op die dag schaft. Per persoon betaal je € 25,-. Hiervoor krijg je een voorgerecht (Antipasto) bestaande uit ongeveer 10 verschillende gerechten. Een voorgerecht; pasta. Een hoofdgerecht; vlees of vis. Een toetje met koffie of thee en een fles water en een karaf wijn. In Nederland zou je gemiddeld € 80,- per persoon kwijt zijn aan zo een maaltijd en hir eet je van dat bedrag met 3 personen. Als ik weet dat ik hier ga eten, dan zorg ik dat mijn maag leeg is, want het is zo ontzettend veel maar oh zo lekker.

Kom voor zonsondergang naar L’Aia en geniet van het prachtige uitzicht

L’Aia dei Cappelani, je kan hier ook slapen en ze hebben een manege

Genieten van de Antipasti

Dit jaar was de trip extra bijzonder want ik was met mijn moeder in Maratea, die er 27 jaar niet was geweest.
Middels de verschillende social media – kanalen heeft mijn moeder door de jaren heen weer veel contact met haar ex-schoonfamilie. Om ze weer een keer te zien en deze prachtige regio, hebben we besloten 1 week te verblijven in Maratea/Trecchina. Mams sliep met vriendin in een hotel aan de kust (Aquafredda) en ik in een B&B in Trecchina. Dit heb ik op het laatste moment besloten waardoor dit de enige optie was. Dit beviel mij erg goed, want zo kon ik voor ik naar het strand ging afspreken met mijn familie en s ‘avonds in Trecchina genieten van de evenementen die in augustus in het dorp worden georganiseerd; zoals een middeleeuws feest in het ‘Castello’ en  een avond waar straatartiesten in het Piazza hun kunsten vertonen.
Het was echt super leuk om weer in ‘ons’ Italië te zijn met mijn moeder, waarmee ik zo veel herinneringen deel. Ze heeft ook altijd gezegd dat er niks boven Basilicata gaat qua natuur en nu ze er weer is geweest na al die jaren en na vele andere plekken te hebben gezien op de wereld, blijft ze bij haar mening. Ook de vriendin van mijn moeder vond de streek beeldschoon en mooier dan verwacht!

Vlakbij Trecchina in Calabrië vind je de op 1 na grootste bos van Europa; La Sila. Een een bezoek aan het prachtige Lago Sirino is ook zeker de moeite waard. Ook al zit je hier in het zuidelijkste deel van Italië, toch waan je je hier in Zwitserland of Oosterijk. Deze foto zegt meer dan genoeg;

Lago Sirino. Bron: Google afbeeldingen

Naast de prachtige natuur, lekker en goedkoop eten is het fijnste van deze regio dat dit (nog) niet is ontdekt door het massatoerisme. Veel Italianen uit het noorden (Napels, Milaan, Rome) hebben een tweede huis in dit gedeelte van Italië, zie je zo nu en dan een paar blonde koppies rond lopen. Maar dat is zeer sporadisch.

Je voelt je hier dus echt op vakantie en ver van de Nederlandse realiteit, zoals het hoort als je op vakantie bent.

Hier hoef je je dan ook niet druk te maken of je in je hipste outfit naar het strand gaat of naar een restaurant, je kan hier gewoon lekker jezelf zijn in ieder opzicht!

Kortom; wil je ontspannen, genieten van zon, zee, bergen, cultuur en lekker eten dan is Basilicata the place to be!

Love,

Silvana | SoQueenies

https://www.bloglovin.com/@silvanamartino

Travel Blog; Madrid it is!

Madrid it is!

Begin van het jaar ben ik met vriendin Morea op citytrip geweest naar Madrid en nu wordt het hoog tijd daar een verslagje over te schijven in mijn blog met mijn bevindingen van de stad.

Morea is na Barbara en Joey (basisschool vriendin) mijn oudste vriendin. Wij hebben elkaar in de bus tussen huis en school ontmoet. We zaten allebei op het Spinoza Lyceum en woonden beiden in Amsterdam west en waren een jaar of 12 a 13. En in de bus 15 van/naar huis hebben wij elkaar ontmoet! 

Na onze de middelbare schoolperiode, zijn wij elkaar uit het oog verloren maar hebben sinds een aantal jaren weer dankzij Facebook contact. We waren in 2014 zelfs tegelijk op nog geen 10 km afstand van elkaar op Ibiza (zie mijn travel blog over het eiland) maar hebben helaas geen tijd genomen om op Ibiza met elkaar af te spreken, waar we tot de dag van vandaag spijt van hebben. Maar om onze vriendschap te vieren, het leven en om het goed te maken dat we elkaar niet hebben gezien op Ibiza hebben we besloten een weekendje weg te gaan samen.

In de eerste instantie zou dit Barcelona worden, maar omdat zowel Morea als ik hier al eens zijn geweest én omdat we via vrienden hadden begrijpen dat Madrid de next best thing is en ook niet onbelangrijk; minder toeristisch. Dus: Madrid it is! In november 2016 hebben we het besloten en konden daarom voor slechts € 80,- retour met Transavia.com boeken. 

Morea en ik zijn allebei van het budgetteren en dat is fijn als je samen op vakantie gaat. Zo hebben we de voor en tegens van een hotel vs Air B&B afgewogen om zo tot de conclusie te komen dat wij (en onze portemonnee) beter af waren met een Air B&B adres. 

We hebben een studiootje gevonden in een zijstraat van de Gran Via, dé shopping-ader van Madrid. De studio was niet super de luxe, maar het had een comfortabel bed, prima douche en aardige hostess. De locatie was een absoluut plus punt. Zeker als je maar 3 dagen in een stad verblijft wil je geen uur van het centrum afzitten. Dus we hadden het getroffen.

Let it snow – Dag 1

Madrid staat er om bekend dat het voornamelijk zonnig en warm weer is. Voor vetrek hielden we de weersverwachting dan ook nauwlettend in de gaten. De weer app op onze iPhone gaf een sneeuwvlokje aan op de dag van aankomst….dat moest een foutje zijn.

We kwamen aan op donderdagmiddag op Madrid airport en stapten daar op een shuttlebus naar de binnenstad, toen we uitstapten, begon het te sneeuwen!! Bizar en ook de Madrilenen keken hun ogen uit en maakte foto’s en filmpjes van de (natte) sneeuw.

Om 8 uur zijn we die ochtend vanaf Schiphol vertrokken, dus eind van de dag zijn we wat gaan eten in een tapas-tentje in de buurt om vervolgens vroeg in ons mandje te gaan liggen zodat we de volgende dag vroeg op pad konden.

Prado & Paella – Dag 2

Wat mijn opvalt in Madrid is dat het een zeer schone stad is, werkelijk nergens zie je een propje of een peuk liggen. In de metrostations kan je van de vloer eten! Daarentegen zie je ook op iedere straathoek een schoonmaker die zorgvuldig alles schoonhoudt. In iedere winkel in de binnenstad staat een beveiliger, je voelt je dus zeer veilig in deze stad. Ook valt mij op dat de Madrilenen super aardig en behulpzaam zijn. 

Madrid is een waar shop-walhalla, je kan er alles vinden maar dan in het kwadraat. Een Primark die bijna net zo groot is als onze Bijenkorf op de Dam en de ene na de andere mooie Flagshipstore lonkt je naar binnen. Je kan natuurlijk helemaal los gaan in de grote H&M, Zara en Primark warenhuizen, maar wij gingen juist voor de shops die niet in Nederland te vinden zijn zoals Sfera en Oysho. 

Alles is pompeus en groot. Gebouwen zijn indrukwekkend hoog en bezaaid met mooie ornamenten, parken zijn mega en de straten zijn wijd. Het oogt daardoor niet als een typisch Europese stad. Maar zou ook thuis kunnen horen in bijvoorbeeld een Amerikaanse stad.

Gelukkig was het de volgende dag over met de sneeuw en was het droog overdag in Madrid, maar toch wel erg fris voor de tijd van het jaar. Het was ongeveer 13 a 14 graden, normaal is het 20 graden in eind maart. We hebben dan ook mooie truien in de ‘rebajas’ (sale) gescoord die we meteen konden gebruiken.

Een vriendin die regelmatig in Madrid is geweest heeft ons een paar inside tips gegeven zoals een terras op Plaza Puerta del Sol, bovenop een warenhuis met prachtig uitzicht over Madrid vlak naast het beroemde Tio Peppe reclame bord. Hier zijn wij ’s ochtends gaan ontbijten en precies op dat moment kwam het zonnetje weer tevoorschijn; het moest zo zijn 🙂

Onder het genot van een heerlijke Rioja en wat tapas hebben we kunnen genieten van het uitzicht.

Morea en ik wilden allebei graag het Prado Museum bezoeken en aangezien de zon was verdwenen en had plaatsgemaakt voor druilerig regenachtig weer, besloten we er om 16.00 heen te gaan. Bij een info punt vroegen we wat over de openingstijden waarop de aardige VVV meneer zei; ‘maar als jullie om 18.00 naar het Prado gaan, dan is de entree gratis!’ Nou dat hoef je ons geen 2 keer te zeggen dus op naar de Starbucks om de tijd te doden en om 17.30 richting het Prado. Foto’s maken was strikt verboden, maar we hebben in 2 uur tijd bijna alle mooie stukken gezien van meesterschilders zoals; Rubens, Goya en Danae. Aangezien we geen geduld hebben om uren rond te dolen in een museum, was dit voor ons perfect om toch alles te zien wat we wilden zien in het immens grote  Prado Museum.

S’avonds zijn we via TripAdvisor bij een heerlijk paella restaurant terecht gekomen.

Sightseeing – Dag 3

Deze dag stond in het teken van sightseeing en de plekken bezoeken die op onze wishlist stonden. 

Eerst zijn we naar het Palacio Real gegaan, waar wij met onze neus in de boter vielen want het was tijd voor de wissel van de wacht. Madrid is inderdaad niet mega toeristisch dus er was genoeg plek om goed zicht te hebben op het hele tafereel.

Na het bezoek aan het paleis en de fotoshoot; ja ook vriendin Morea is dol op de camera (net als ik), zijn we verder de buurt gaan verkennen. Van dezelfde vriendin hadden we de tip gekregen naar de Foodhallen van Madrid te gaan en het leek wel een kopie van de Amsterdamse Foodhallen alleen dan 4x drukker maar net zo gezellig!

Palacio Cristal

Onze laatste stop die middag was een bezoek aan Parco Buen Retiro, met als hoogte punt het Palacio Cristal wat zich uitstekend leent voor een fotoshoot! En daar houden wij van!!

Nightlife in Madrid

Na zo een drukke enerverende dag waren we gesloopt en terug gewandeld naar ons appartement. Door middel van onze iPhone Gezondheid App konden we zien dat we die dag 18 km hadden gelopen….. De dag ervoor zaten we ook rond de 18 km dus we zijn strak en fit terug gekomen van deze city trip!

Ik had heel veel over de levendige en leuk wijk La Latina gehoord en Chueca, via TripAdvisor hebben we een leuke Ieniemienie maar knus Tapas tentje gevonden. Vol gehangen met kitscherige spulletjes. Als je een plek weet te bemachtigen in deze mega drukke tent, dan zit je hutje mutje in het TL licht, maar het was we erg lekker en super gezellig.

Ik had mij erg verheugd op de lekkere tapas in Madrid, maar vond dat het eten over het algemeen veel zout bevat en ze zijn dol op varkensvlees…..ik minder.

Het positieve wat mij opviel was dat je je als toerist in Madrid erg thuis voelt en je niet als toerist wordt behandeld. Je voelt je al snel een ‘local’. Men begint in de eerste instantie ook Spaans tegen je te praten en de Madrilenen lijken onze toerischse vragen niet vervelend te vinden! 

Nadat we hadden gegeten en 3 a 4 Rioja’s verder, besloten we de wijk Chueca te bezoeken. De gay wijk van Madrid. Door een propper werden we aangesproken en met zijn charmes overgehaald een bachata tent in te gaan. De club bestond uit 4 kleine ruimtes verbonden met elkaar. Het was net een doolhof en de ruimte waar de DJ stond en de bar was ongeveer 10m2, denk daar zo een 25 man bij, als sardientjes in een blik, maar reuze gezellig. Na een paar mojito’s besloten we naar huis te gaan, daar wij de volgende dag zouden vertrekken naar Olanda.

Markt en vertrek – Dag 4

Morea wilde graag de zondagmarkt bezoeken in de wijk La Latina. We vertrokken zondagmiddag weer naar Nederland dus hadden nog een paar uur de tijd om de markt te bezoeken. Het was een markt met veel vintage kleding. Morea is geslaagd met een mooie 2e hands biker jacket en ik heb mij netjes in kunnen houden.

Rond 15.00 zijn we richting het vliegveld gegaan en zijn ’s avonds aangekomen in Amsterdam. En we kunnen terug kijken op een heerlijk ontspannen en vooral gezellig weekend in Madrid. 

Love,
Silvana | SoQueenies

Travel blog; Eerst Napels zien en dan sterven

Ik kan nogal impulsief zijn, en ben gelukkig gezegend met mensen om mij heen die dat ook zijn. Uit die impulsieve ideeën ontstaan spontane acties, zoals hieronder beschreven.

Zo stond 9 december, vriendin Barbara voor mijn deur. Ze vroeg of ik zin had in een weekendje weg naar ons geliefde land; La Bella Italia. De vader van Barbara, is met mijn vader in Trecchina, een dorpje in Zuid-Italië, opgegroeid. Daardoor zijn Bar en ik ook samen opgegroeid en vierden we de lange zomervakanties (6 weken op vakantie was voor ons normaal) samen in het geboortedorp van onze papa’s. Binnenkort zal ik een blog schrijven over mijn Italiaanse roots.

Natuurlijk wil ik mee naar mijn favoriete land! Rome, Milaan, Bologna het is allemaal ter sprake gekomen maar al snel kwamen wij beiden tot de conclusie dat het leuk zou zijn Napels te bezoeken en daarmee ook onze wederzijdse vriendin Marta te verassen. Een flitsbezoek welteverstaan. Want we hadden ook andere verplichtingen en besloten daarom 3 dagen en 2 nachten te gaan…..

In Trecchina hebben we Marta leren kennen die woonachtig is in Napels en sinds haar jeugd ook altijd vakantie viert in het dorp van onze vaders. We hebben onze lieve vriendin verrast via een Face Time call met de boodschap dat we dit weekend in haar stad zouden zijn en meteen ff checken of ze zelf ook wel zou zijn. We waren meer dan welkom om in haar ruime appartement te verblijven. Een typisch Napoletaans huis met een binnenplaats, ouderwetse poort en meters hoge wanden. In een wijk, midden in het levendige centrum. Na wat emoties over een weer (Marta kon alleen nog maar huilen van blijdschap, de schat), hadden Bar en ik geboekt om die vrijdag te vertrekken en zondagavond weer terug te vliegen naar Amsterdam.

In totaal 3 dagen, 62 uur exact! Maar ik kan wel zeggen dat de 3 dagen, voelden als een week. Wij hebben werkelijk alles uit die 3 dagen gehaald en het beste van Napels gezien.

Met het vliegtuig en openbaar vervoer is het van deur naar deur niet meer dan 3 uur. Ongelofelijk, hoe snel! En dan te bedenken dat ik afgelopen zomer over hetzelfde stuk 2 dagen heb gedaan, met de auto. Absurd als je er over nadenkt. Bovendien vlieg je met Transavia voor een prikkie! De landing op Napels is altijd spectaculair. Als het helder is en zit je naast een raampje dan kan je de eilanden Ischia en Capri met de vissersboten en luxe jachten er omheen, duidelijk zien liggen. De Vesuvius is niet te missen en deze grote vulkaan zie je van bijna iedere plek en verwelkomt je bij de landing. Vreemd eigenlijk, dat zoiets moois nog steeds een bedreiging kan vormen voor de populatie van Napels en omstreken. Het schijnt de Napolitanen niet te deren en zijn niet bang voor een mogelijke uitbarsting. In Pompeï is het resultaat te zien wat deze vulkaan kan veroorzaken. Als kind ben ik hier al eens geweest en het heeft mij altijd gefascineerd. Misschien daarom ook wel mijn liefde voor Napoli.

In 2003, heb ik een jaar mogen wonen in Parma, Italië. Daar werkte ik als stewardess alwaar ik dagelijks van -en naar Napels vloog en daarbij dagelijks deze landing vanuit mijn JumpSeat of als het rustig was aan boord, vanuit de cockpit heb mogen aanschouwen. Wat een hoop waardevolle herinneringen heb ik in dit gedeelte van de wereld opgedaan.

Landing op Napels; Ischia, Capri en de Vesuvius verwelkomen je!

Typische Italiaanse/Napoletaanse appartementen complexen

Uiteraard heeft onze vriendin Marta ons haar mooie Napels laten zien, natuurlijk hoorde daar een avondje kerstshoppen bij. Napels is als een dorp dus Marta kent veel mensen, aan iedereen die we dan ook tegen kwamen, stelde Marta ons trots voor; ‘dit zijn mijn vriendinnen uit Amsterdam’. Waarna iedereen vervolgens een praatje met ons hield over onze stad. Kwamen we langs een kapper of kledingzaak waar ze iemand kende, dan moesten we even naar binnen en werden we voorgesteld. Iedereen even vriendelijk en enthousiast over Ammersteredame*! Ook de winkeliers in de straat van Marta moesten weten dat wij er waren. Dag 2 groeten de buren ons alsof we er ons hele leven al woonde. Wat heerlijk die Italiaanse warme mentaliteit. I love it!

Als net gestarte face painter, kon ik mijn hart ophalen in de geweldige make up shops zoals Kiko, Sephora en Wycon. De laatste heeft in Nederland helaas nog geen vestiging, maar is hetzelfde concept als Kiko, alleen dan meer keuze en de helft goedkoper. Ik hoop dat de keten snel naar Nederland komt! Lucky me, ik kan wel al online producten bestellen!

*Spreek met Italiaans accent uit

Spaghetti Puttanesca, my favorite

Napels met de Vesuvius op de achtergrond

Ben je in Italië, in Spanje, of dichterbij; in Antwerpen, dan kan een bezoekje aan Intimissimi en Calzedonia natuurlijk niet ontbreken. Voor diegene die deze geweldige Italiaanse ketens niet kent, neem een kijkje op de site. Barbara is een uur los gegaan in de winkel en 250 euro armer. Maar dan heb je ook wat; kwalitatieve, modieuze en duurzame basics. ‘S avonds hebben we een Napoletaanse pizza gegeten, in de stad waar dit gerecht vandaan komt, mag dit natuurlijk niet ontbreken. Mijn keuze, de specialiteit van Napoli; ‘Buffel Mozzarella’ uit het Vesuvius gebergte. Italianen eten pizza meestal in combinatie met een Nastro Azzurro of een Peroni. Dus wij ook! Cin cin!

De volgende dag hebben we met 2 vrienden van Barbara afgesproken die in Sorrento wonen, een pittoresk stadje dat een half uur van Napels ligt, aan de Amalfi kust.

De heren kwamen ons halen bij het huis van Marta. Vanaf daar reden we richting ons doel; de Amalfi kust. Waar ik zelf nog nooit was geweest. Ik heb Napels talloze keren bezocht maar Amalfi kust nooit gezien, ik was dus super blij dat we daarheen gingen. Eerst hebben we nog ontbeten in de beste broodjeszaak van Napels en omstreken. Een heerlijke ciabatta met aubergine, tomaat en mozzarella.

We vervolgden onze trip na de lunch richting Amalfi. Deze route door de bergen is een beleving op zich, haarspeld bochten en smalle wegen, langs de prachtige kust en door het mooie berglandschap. We zijn dan ook regelmatig gestopt om een panoramische foto te maken en van de indrukwekkende uitzichten te genieten.

Aangekomen bij het stadje Amalfi, valt de indrukwekkende koepel van de Duomo je meteen op. De koepel van deze kerk komt hoog boven de huizen uit en zie je al van ver. Deze kerk stamt uit de 14e eeuw, is aan de buitenkant met mozaïek verfraaid en is bereikbaar door middel van een een hoge en brede trap.

Na het toeristische rondje zijn we neergestreken op een terras gezeten aan een heerlijke Spritz (ja ja inmiddels ook doorgebroken in Nederland), met uitkijk op de karakteristieke lantaarnpalen van de beroemde Amalfi kust.

Ondertussen hadden we het einde van de middag bereikt, ook in Zuid- Italië is het in de winter om 17.00 helaas al donker, dus voor je het weet is de dag voorbij. De vrienden wilde ons nog een bijzondere plek laten zien; een patisserie die geprezen wordt voor zijn heerlijke Ricotta – Peren taart en we die wij beslist MOESTEN proeven. We konden Amalfi beslist niet verlaten voordat we deze hadden geproefd bij Patisserie Sal de Riso. Ze zijn ook beroemd door de Panettone die ze maken, een traditionele cake die op Oud & Nieuw in Italië wordt genuttigd, zoals wij in de Nederland de oliebol hebben. De Panettones zijn van hoogwaardig kwaliteit en vanaf € 30,- per stuk. Die heb ik maar even laten passeren. De ricotta – peren taart kon ik niet afslaan en was inderdaad hemels.

Op de terugweg naar Napels hebben we tijdens zonsondergang het mooie stadje Positano bewonderd. Helaas te donker om te fotograferen :(.’S avonds waren we uitgenodigd bij een vriendin van Marta om een early kerst te vieren.

Aangekomen bij het huisfeest was het een warm onthaal waarbij de gasten alles wilden weten over Holland/Amsterdam en onze gewoontes; hoe we praten, wat we in onze vrije tijd doen, hebben we last van de crisis? Zijn er genoeg banen te vinden en welke taal we dan eigenlijk spreken in Nederland…..Veel Italianen denken namelijk dat onze voertaal Engels is, of dat we Duits spreken….dat wist ik al, maar wat nieuw voor mij was en wat mij verbaasde was dat de Italiaanse mannen schijnen te denken dat Nederlandse vrouwen altijd het initiatief nemen als ze een leuke man zien! Zo had ik er nooit tegenaan gekeken, maar we zijn zeker een stuk assertiever dan de gemiddelde Italiaanse vrouw. De drank vloeide rijkelijk en een van de vrienden haalden een gitaar tevoorschijn. Iedereen op het feest zong vervolgens uit volle borst mee met de Italiaanse oude & nieuwe chansons en ik móest, kwam er echt niet onderuit, My Way van Frank Sinatra zingen op het ‘podium’. Dat is nog eens gezelligheid! Marta zette ons nog even in het zonnetje door ons een ontroerend gedicht toe te dragen, die ík moest voorlezen op mijn beste Italiaans #spannend maar gelukkig ging het soepel (een wijntje doet wonderen). We hebben werkelijk hele leuke, lieve, hartverwarmende mensen ontmoet. Toen we afscheid namen, gaf de gastvrouw ons een tas vol met eten, wat we de volgende dag op het vliegveld konden nuttigen, vertelde ze erbij! Nah, zo ontzettend lief. Hier een heeeeeeel kort filmpje voor een indruk van de Serata Italiana.

‘ MYYYYYYYY WAAAAAAY’

De volgende ochtend moesten Bar en ik weer vroeg uit de veren voor onze vlucht terug naar Amsterdam. Onze vriendin Marta had de taxi besteld en die stond binnen no time voor de deur. Een vriendelijke oude man die uit een generatie taxi chauffeurs stamt. Hij gaf ons nog een toeristische uitleg bij belangrijke punten van Napels waar we voorbij redeen, zoals het archeologisch museum van Napels. Hij is zo ontzettend trots op zijn stad. De oude chauffeur stak een sigaret op in zijn taxi, want dat is toch normaal (in Napoli)? En voor ons was het einde van onze mega korte, maar super enerverende city trip aangebroken. Napels en de mensen die wij hebben ontmoet hebben mijn hart veroverd.

Ciao Napoli, a presto ❤

Love,

Silvana | SoQueenies

Bicycle, Bicycle!!!

Ik heb sinds kort het wielren-virus te pakken.
Vriendlief is fietsenmaker en heeft mij met de kerst verrast met een professionele racefiets.
Een TREK 1000. Het zei mij niks, maar het is kennelijk de fiets waarmee Lance Armstrong meerdere malen een Tour mee heeft gewonnen.

Een paar maanden geleden heb ik op een leenfiets mogen oefenen om te kijken of ik het leuk vond. Dit was overigens een hele mooie Sensa fiets. En uiteraard deed ik dit in stijl met bijpassende helm en matching outfit. Was echt geen toeval hoor 😉
Een goede vriendin van mij, Lucy heeft al enige tijd het wielren-virus te pakken en samen zijn we op een zonnige herfstzondag naar Loenen aan de Vecht gefietst. Dat is in totaal 50KM. In de fietswereld niet ver, maar wat mij betreft een lekker stukje om even te oefenen.
Volgens mijn vriendin ben ik een natuurtalent en bovendien vind ik het super leuk 🙂
Maar de appel valt niet ver van de boom, mijn Italiaanse vader was een verfent fietser en trots op z’n Campagnolo outfit en dito racefiets. Regelmatig maakte hij toen ik nog kind was lange fietstochten op zondag. Ook op vakantie naar Italië (waar mijn vader vandaan komt) ging de fiets mee en maakte hij mooie lange tochten door het bergachtig landschap.

Ondertussen heb ik door het zachte herfst en winterweer al meerdere tochtjes kunnen maken op de TREK en heb ik de smaak te pakken. In de gym neem ik af en toe een Spinning-les want het fietsen vergt wel een goed uithoudingsvermogen.

Nederland is een prachtig land, dat wisten we al, per boot is het nog mooier, maar per fiets heeft ons kikkerlandje toch weer een hele andere dimensie. Ik ontdek telkens weer wat nieuws in de regio (Noord-Holland en Zuid-Holland). En fietsen is een leuke manier om in de frisse lucht, sportief te zijn. Kortom, ik kan het iedereen aanraden en als je zin hebt een keer een tochtje met ons te maken geef gerust een seintje.

Happy Cycling!!

Love,
Silvana | SoQueenies

Loenen a/d Vecht

Ouderkerk aan de Amstel

Een frisse start; Nieuwjaarsduik 2016

Dit jaar heb ik voor het eerst mee gedaan aan de Nieuwjaarsduik!
Niet met de massale duik in Scheveningen, want Zandvoort is voor ons dichterbij en helaas ook niet met de meute, maar even er na!
Maar dat mocht de pret niet drukken! En zeker de ervaring niet 🙂

Er stond op 1 januari 1 file in het land, en dat was de file naar Zandvoort in verband met de Nieuwjaarsduik….daar stonden wij in…
Helaas waren we daardoor net te laat bij Beachclub nr.5. Maar het feest was gelukkig nog in volle gang en we hadden hierdoor de zee (bijna) voor ons alleen!

Met vriendlief, kids en een vriendin zijn we met z’n vijven de zee in gerend! Door een vriendelijke toeschouwer is onze actie gefilmd.

Door de warme temperaturen in december dit jaar, is het water niet heel erg koud en is de overgang van het strand naar de zee ook niet enorm. Dus het viel ons 100% mee.
Het is in het voorjaar vaak lastiger om de zee in te gaan als het 25 graden is en de zee nog een graad of 10 is. Vandaag hadden we geluk, strak blauwe lucht en een zonnetje erbij!

Na de duik hebben we ons uiteraard meteen warm aangekleed en op naar de Koek en Zopie stands. De kids een warme Chocomel en wij lekker aan de snert! Die overigens gratis door de sponsor UNOX werd uitgedeeld.

Ik heb dit altijd al willen doen, maar was vaak te brak op nieuwjaarsdag en vond het altijd té koud. Maar door de temperatuur en een minder wild Oud & Nieuw, was het dit jaar het uitgesproken moment om eindelijk een keer mee te doen aan deze traditie!

Wij zijn erg trots op onszelf en raden iedereen deze leuke ervaring aan! Ik heb mij in ieder geval al aangemeld voor de duik op 1 januari 2017. Happy New Year!!!!

Love,
Silvana | SoQueenies

Na de duik!

Trost op onze oorkonde 🙂

Travel Blog; Sicilië

Van Cyprus naar Sicilië

Eind mei 2015 wilden wij (mijn moeder en ik) een weekendje weg. We dachten in de eerste instantie aan Nederland of België, totdat mijn moeder met het idee kwam om een weekje een all inclusive te boeken. Aangezien de prijzen tegenwoordig van een weekendje weg en een week all in, dicht bij elkaar liggen.

Mijn moeder riep ‘naar de Kalkan in Turkije’ als voorbeeld en ik dacht aan Cyprus. Waarop mijn moeder, snel als ze is, dezelfde dag nog een week ‘all in’ naar Cyprus had geboekt. Omdat ik – als half zuid-Italiaanse (Basilicata)- zelf nog nooit op Sicilië was geweest, stond dit eiland nog hoog op mijn lijstje. Mijn moeder was er voor mijn geboorte kort geweest, maar wilde eigenlijk ook graag nog eens terug naar Sicilië ipv Cyprus. Vervolgens hebben we de reis naar Cyprus kosteloos geannuleerd en een 8- daagse reis naar Sicilië geboekt.

Mazzaro

Sicilië heeft ons zeker niet teleurgesteld. We hebben in een heerlijk hotel geslapen; Baia Azzura. Dit hotel ligt aan het strand in het kustplaatsje Mazzaro. Om de hoek van het hotel vertrekt om de 10 minuten een kabelbaantje naar het centrum van Taormina. Het hotel heeft dus een ideale ligging.

Uitzicht vanaf het hotel op het strand – Mazzaro

Op het terras van ons hotel, de selfiestick uitproberen 🙂

Het restaurant van ons hotel heeft mega ramen zodat je goed uitzicht hebt over de baai

Taormina

Taormina is een autovrije stad en bestaat uit een lange winkelstraat, pleintjes en talloze schattige smalle steegjes, heel veel terrassen en heerlijke restaurants.

Op de top van Taormina ligt het amfitheater dat dateert uit de Griekse tijd.

Het stadspark Giardino Publico biedt uitzicht over de zee en de vulkaan Etna is vanuit de stad goed zichtbaar.

Amfitheather Taormina

Prachtige winkels met dito etalages in de winkelstaat van Taormina

Op slechts 5 km afstand van het centrum van Taormina, met de locale bus ligt het dorpje Castelmola. Castelmola werd uitgeroepen tot één van mooiste dorpjes van Sicilië (er zijn er ong. 10 per provincie in Italië). Het ontleende zijn naam aan het kasteel dat er door de Noormannen werd gebouwd en aan de vorm van de rots waarop het gelegen is. Vanaf Castelmola heb je prachtig uitzicht op de Etna. Mijn moeder heeft een paar hele mooie foto’s met haar camera gemaakt van het uitzicht.

Uitzicht op de Etna vanaf Castelmola

We hebben de Etna niet bezocht, omdat we daar simpelweg geen interesse in hadden. Bovendien is de Etna bijna vanaf ieder punt op het eiland goed zichtbaar.

Excursies 

Om het eiland te verkennen hadden we de eerste 3 dagen een auto gehuurd en hebben de volgende plekken bezocht;

– Giardini Naxos

– Montelbano

– Noto

– Siracusa – Ortigia

– Catania

Giardini Naxos & Montelbano

Giardini Naxos lag op steenworp afstand van ons hotel. Echter bleek dit een oude badplaats te zijn, met een lange boulevard en weinig mooie plekken. Jammer want het klinkt erg mooi en exotisch. Het was een beetje vergane glorie.

Mijn moeder had ergens op internet gelezen dat Montelbano een mooi en pittoreske stad zou zijn. Wat het op zich wel was maar omdat wij toevallig een dag hadden uitgezocht met slecht weer, leek het een trieste omgeving. Het dorpje ligt heel hoog in de bergen, welk te bereiken is dmv smalle weggetjes en haarspeldbochten wat af en toe onderweg zorgde voor spannende situaties op de route. Bijvoorbeeld tijdens het passeren van een vrachtwagen in een smalle bocht langs een steile afgrond. Gelukkig konden we een relatief kleine Peugeot 208 huren en hoe toevallig, exact de auto die ik ook in Nederland heb gereden, zie mijn voorgaande blog ‘WIT IS HET NIEUWE ZWART‘.

Montelbano (Bron: Google afbeeldingen)

Noto

Een groter succes waren de bezichtigingen aan Noto en Siracusa – Ortigia. Omdat deze twee steden niet ver van elkaar af liggen, hebben we deze steden op één dag bezocht.

Noto staat op de Unesco Werelderfgoedlijst. De stedengroep vertegenwoordigt het hoogtepunt en de laatste bloei van de barokke kunst in Europa. Als je daarvan houdt dan is Noto echt een must. Vooral de gerenoveerde kathedraal (Chiesa di San Nicolò) vonden wij zeer indrukwekkend.

Noto

Ortigia

Ortigia is de oude stad van Sircausa, gelegen op een schiereiland. Hier hebben we gewandeld in schattige smalle straatjes om vervolgens verrast te worden door een mooi, groot plein (Domplein) met imposante gebouwen en kerken.

Al vanaf het moment dat we op Sicilië aankwamen hadden we ontzettend trek in een lekker bord verse Spaghetti alle Vongole.

In Ortigia zijn we aan onze trekken gekomen en door een wat oudere Nederlandse bewoonster van het stadje doorverwezen naar een goed restaurant.

Apollo Tempel – Griekse tempel uit 575 v. Chr.

Het Domplein – 2e gebouw link de Apollo tempel

Ortigia

Spaghetti alle Vongole a Ortigia (Siracusa)

Cannoli en zoetigheid van amandelen mag op Sicilië natuurlijk neut ontbreken!

Catania

De laatste dag dat we de auto hadden, hebben we voor Catania gekozen. Erg indrukwekkend was deze stad niet. We zijn in principe voor de Vismarkt naar Catania gegaan, deze was om 12.00 voor de helft al afgebouwd. Desalniettemin hebben we een goede indruk van de markt gekregen en souvenirs (typische Italiaanse kazen) kunnen inslaan. Op het marktplein zat een visrestaurant waar we lekker een mix van allerlei visspecialiteiten hebben gegeten.

Vismarkt Catania

Duomo in Catania

Tijdens onze wandeling in Catania kwamen we langs een kerk waar net op dat moment een bruidspaar naar buitenkwam, opgewacht door een kitscherige Assepoester koets met witte paarden. Net als bij vele gypsy’s kunnen Italiaanse bruiloften ook heel erg over the top zijn. Hoe dan ook, bijzonder om van dichtbij te zien.

My Big Fit Italian Wedding

Toeval bestaat niet

Na een paar dagen op Sicilië kwam ik via Facebook (lang leven het internet) er achter dat vrienden van mijn moeder uit Tel Aviv ook op Sicilië waren. Ik ken deze vrienden ook, want in 2012 hebben wij bij hen een aantal dagen mogen verblijven, tijdens onze rondreis in Israël. En niet te geloven, ze verbleven ook nog eens in Taormina! Erg bijzonder om elkaar in Sicilië weer te zien. Per toeval!

Uiteraard hebben we een paar gezellige avonden met elkaar doorgebracht.

Met onze Israëlische vrienden Arie & Arik in Taormina

Lovely dinner @ Taormina centre

Flanneren

Een happening in Taormina is op vrijdagavond te zien hoe dames op mega hoge hakken (12+ centimeter), compleet uitgedost over de winkelstraat van Taormina lopen te flaneren, ondersteund door hun partners. Ze lopen heen en weer over de piazza te balanceren op hun hakjes.

Met een wijntje op een terras langs de straat hebben wij genoten van dit tafereel.

Het flaneer pleintje 😉

Kortom Sicilië is echt een prachtig eiland wat ik iedereen wil aanraden. Het heeft een typische relaxte ‘eiland’ sfeer.

Ik ga graag een keer terug en wil dan de westkust bezoeken.

Ik zou het hoogseizoen vermijden, aangezien het ook voor Italianen een populaire vakantiebestemming is. Als je een bezoek wilt brengen aan Sicilië, is denk ik mei/juni of september/oktober de beste tijd. Qua klimaat en als je niet van drukte houdt.

Een terras met een view to die for @ Taormina

Love

Silvana | SoQueenies

9 levens…..

Terug van weggeweest

Terug van weg geweest en er is ontzettend veel gebeurd in de tussentijd.

Omdat de eigenares van Dierenwinkel Oud Suyt (waar ik altijd mijn biologische kattenvoer haal) Amber, mij vroeg een stukje te schrijven over het ongeluk van Gina, leek het mij een mooi moment om weer eens een blog te schrijven na een tijd radiostilte. Amber vroeg mij het stukje te schrijven voor haar website, ter waarschuwing voor andere katten-eigenaren met een gelijksoortige situatie. Omdat ik hier achter sta en anderen ook graag wil waarschuwen om zo ongelukken te voorkomen, deel ik mijn ervaring hierbij.

Gina en het balkon

Gina is een halve Britse korthaar. Zij is nu anderhalf jaar oud en sinds juli 2014 maakt ze deel uit van ons gezin. Op mijn blog van vorig jaar; Meet Gina, heb ik haar uitgebreid voorgesteld aan mijn schare lezers 😉

Wij wonen op 4 hoog, met een klein balkonnetje aan de voor -en achterkant. Ons balkon bestaat uit een betonnen muurtje en daarboven een ijzeren balustrade. Tussen het muurtje en de balustrade zit een open ruimte. De zijkanten hebben ijzeren spijlen. Omdat ze daar makkelijk met haar lijfje doorheen kon hebben we dit gedeelte vanaf het begin al afgedekt met kippengaas. Al snel werd ons nieuwsgierige dametje lenig en groot genoeg om op de balustrade te springen om zo naar al het spannends dat voorbij kwam te kijken. Wij zijn altijd alert geweest en hielden altijd een oogje in het zeil. Als mevrouw te gevaarlijke capriolen uithaalde, dan riepen we haar van het balkon af. Ondanks dat we wisten dat het hoog was, zagen wij aan haar dat ze heel erg voorzichtig was op de momenten dat ze op het muurtje spong en liep. Ze deed dat altijd heel erg gecontroleerd en rustig.
Naast haar nieuwsgierige karakter is ze ook wat schrikkerig voor harde geluiden, als er b.v. een motor voorbij komt razen dan springt Gina zelf al van het muurtje af. Als wij niet thuis zijn doen we de deuren dicht zodat ze niet het balkon op kan zonder toezicht. Dit is de hele zomer goed gegaan…..tot de avond van 11 november, op Sint Maarten.

Sinte, Sinte Maarten

Rond een uur of 19.00 stond ik in de keuken te koken en heb in verband met de condens even de balkondeur open gezet. Na het eten begonnen we Gina te missen en zijn we haar gaan zoeken. Gina is een gehoorzame kat en komt meestal na een paar keer roepen al uit haar stulpje. Dit keer niet…..Nadat we begrepen dat ze niet binnen was, zijn we naar buiten gegaan om haar te zoeken. Ze moest naar beneden zijn gevallen! Beneden aangekomen werden we meteen door iemand aangesproken of we toevallig opzoek waren naar een grijze kat. Daar lag ze in een hoekje van de portiek van de buren. Om haar heen stonden onze buren die haar kort daarvoor gevonden hadden. We hebben haar opgepakt en mee naar boven genomen. Op het eerste gezicht leek er niets met Gina aan de hand te zijn, behalve wat bloed op haar voorpootje. De buren, die niet wisten van wie de kat was, maar wel zagen dat ze gewond was, hebben de Dierenambulance  gebeld, die vrijwel meteen bij ons aanbelden. De vriendelijke medewerkers van de Dierenambulance hebben ons vervolgens naar een dierenarts vlakbij Amstelveen gestuurd, in Abcoude en 30 minuten later waren we met onze Gina bij de vriendelijke dierenarts.De dierenarts heeft haar praktijk speciaal om 20.00 s’avonds geopend om Gina te onderzoeken. Resultaat na het onderzoek; een snee tot aan haar pezen op haar rechter pootje en een gebroken onderkaakje. De snee in haar poot is gehecht en Gina heeft nu een beugeltje in haar onderkaakje, welke er in december uitgaat. De dierenarts heeft Gina antibiotica voor haar wond voorgeschreven en pijnstillers voor haar bekkie.

Wonderkat

Ze heeft tót gisteren, 2,5 week na de val, mank gelopen met haar linker voorpootje. De dierenarts heeft haar 2 x goed en grondig onderzocht (op de dag van het ongeluk en 1 week later voor controle) maar heeft geen breuk(en) gevonden in haar pootjes. Wat een geluk!

Gina is echt een wonderkat en is wonderbaarlijk snel genezen. Met mijn buurvrouw heb ik uitgerekend dat ze minstens 12 meter naar beneden moet zijn gevallen. Een val van 12 meter!!! 12 meter!!! Niet op gras, maar op de keiharde straatstenen. We zijn ontzettend gezegend dat ze na de val van de schrik niet is weggerend en door de pijn of in shock ergens is gaan schuilen. Dat schijnen katten vaak te doen.

Na de avond grondig geëvalueerd te hebben, zijn we tot de conclusie gekomen dat ze hoogstwaarschijnlijk van een vallende deksel in de keuken moet geschrokken zijn (angstig als ze is voor harde geluiden), toen ze op de balustrade zat en zo dus naar beneden is gevallen….Zoals de dierenarts al zei; ‘ze is door het oog van de naald gekropen en heeft onwijs veel mazzel gehad’. Daarnaast is onze kanjer, een hele sterke, stoere kat!

Een veilig balkon voor je kat

Je raad al wat wij vóór de lente gaan doen volgend jaar? Inderdaad….het balkon zodanig beveiligen dat ze niet van het balkon af kan vallen. Ik heb ook verhalen gehoord van katten die er bij een val van 2 hoog slechter aan toe waren. Dus de hoogte maakt niet uit en wil daarom iedereen op z’n hart drukken dat als je een kat in huis neemt en je hebt een balkon, zorg dan dat deze goed beschermd is zodat de kat niet naar beneden kan vallen. Het bespaard je een hoop verdriet, geld en niet te vergeten bespaard het een hele hoop onnodige pijn en ellende van je geliefde huisdier!

Hoe gaat het nu?

Gina heeft de afgelopen weken alle liefde, rust en aandacht van de wereld gekregen en is weer helemaal de oude. Sterker nog ze is sindsdien relaxter en aanhankelijker dan ooit tevoren en heeft nog steeds dezelfde nieuwsgierigheid, energie en speelsheid als voor het ongeluk. Toen we haar net een paar weken hadden en ze een kitten van 3 maanden oud was, heeft Gina 40 graden koorts overwonnen. Ook hier zal ze weer helemaal bovenop komen en maakt haar nóg sterker dan ze al was. Voor zolang we hier wonen zal ik beide balkons goed beveiligen en ondertussen blijf ik verder hopen over een huis met een riante tuin waar Gina lekker in kan ravotten, zonder de gevaren van een balkon.

Tips

Op deze website staan handige en goedkope tips om je balkon veilig te maken. En als je het nou echt goed aan wilt pakken, kijk dan even naar de voorbeelden op deze website.

Bedankt

Met dank aan mijn vriend, mijn nicht Michella, mijn vriendin Rebecca en mijn moeder voor hun geduld, steun en luisterend oor. En mijn dank is groot voor de hulp en het goede werk van de Dierenambulance Amstelland en Dierenartsenpraktijk Proosdijlanden te Abcoude. Ook wil ik mijn lieve buren bedanken voor de goede zorgen en voor het alarmeren van de dierenambulance.

Love,

Silvana | SoQueenies